De Vrije Student

DVS vindt dat menstruatieproducten voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Menstruatie is geen keuze, en niemand zou door (financiële) omstandigheden zonder essentiële hygiëneproducten mogen zitten. Hoewel het aanbieden van deze producten in principe een verantwoordelijkheid van de overheid zou moeten zijn, is dat op dit moment nog niet de praktijk. Daarom vindt DVS het logisch en redelijk dat de UvA hierin tijdelijk een rol speelt. De kosten voor de universiteit zijn relatief laag, terwijl het voorzien in deze basisbehoefte een groot verschil kan maken voor studenten.

Cijfers zijn een objectieve maatstaf voor deze prestaties en bieden een betrouwbare indicatie van iemands vermogen om complexe academische taken aan te kunnen. DVS is van mening dat het honourstraject niet alleen een beloning zou moeten zijn voor motivatie, maar ook een erkenning van academische prestaties. Als het honourstraject uitsluitend gebaseerd is op motivatie, zou dit afbreuk kunnen doen aan de academische integriteit ervan en de waarde ervan kunnen verminderen.
Bovendien kan het negeren van cijfers het risico met zich meebrengen dat studenten worden toegelaten die mogelijk niet over de vereiste academische vaardigheden beschikken om het traject met succes af te ronden.

De Vrije Student vindt dat de verantwoordelijkheid voor geestelijke gezondheidszorg primair bij de overheid ligt. Universiteiten zijn er in de eerste plaats voor onderwijs en onderzoek. Hoewel mentale gezondheid belangrijk is, moeten structurele oplossingen en financiering hiervoor komen vanuit landelijke instanties zoals de GGZ en niet uit het universitaire onderwijsbudget. Wel kan de universiteit een signaalfunctie vervullen en samenwerking zoeken met professionele zorginstanties.

De Vrije Student vindt niet dat de UvA zich principieel moet verzetten tegen landelijke plannen om de instroom van internationale studenten te reguleren. Internationale studenten zijn welkom en verrijken het academische klimaat, maar ongerichte groei kan leiden tot druk op huisvesting, onderwijs en toegankelijkheid. Het is daarom logisch dat de overheid hier richting aan geeft. Tegelijkertijd ziet DVS dat sommige huidige voorstellen wel erg ver gaan en risico’s met zich meebrengen voor het internationale karakter van de universiteit. De UvA moet zich dus niet fel verzetten om het principe alleen, maar verstandig meebewegen en waken voor disproportionele maatregelen die de kwaliteit van het onderwijs en de internationale samenwerking schaden.

DVS vindt dat de beurzen voor bestuursleden van studieverenigingen moeten overeenkomen met de hoeveelheid tijd die ieder individueel bestuurslid in zijn of haar werk steekt. Als de werkdruk van ieder bestuurslid gelijk is, dan mag de beurs daarvoor ook gelijk zijn.
Wanneer er een concreet verschil is in de werklast/druk tussen verschillende bestuursfuncties hoeven de beurzen niet gelijk te zijn.

De Vrije Student is tegen het structureel voorrang geven aan studenten van buiten de EU bij universiteitswoningaanbod. Het is onrechtvaardig dat Nederlandse en Europese studenten, die vaak ook met woonnood kampen, achteraan moeten aansluiten. Huisvesting moet eerlijk en transparant verdeeld worden, op basis van behoefte, niet op basis van nationaliteit.

De huisregels van de UvA dienen in overeenstemming te zijn met de Nederlandse wet en moeten een balans waarborgen tussen vrijheid van meningsuiting en het goed functioneren van de universiteit. Studenten moeten zich binnen die kaders politiek, cultureel en sociaal kunnen uiten. Aanpassing van de regels is alleen nodig als blijkt dat deze balans onvoldoende wordt gewaarborgd. Het is belangrijk dat er duidelijke richtlijnen zijn die zowel ruimte bieden voor expressie als zorgen voor een veilige en toegankelijke leeromgeving voor iedereen.

De Vrije Student is tegen het automatisch verbreken van banden met fossiele brandstofbedrijven zoals Shell. Het uitsluiten van samenwerking op principiële gronden draagt niet bij aan vooruitgang. Onder strikte voorwaarden en met waarborging van academische onafhankelijkheid moet samenwerking mogelijk blijven, bijvoorbeeld wanneer onderzoek bijdraagt aan kennisontwikkeling of de energietransitie. Het belangrijkste is dat kwaliteit en integriteit van het onderzoek centraal staan, niet met wie er wordt samengewerkt.

De Vrije Student is voor meer training en ondersteuning van onderwijsassistenten. Zij spelen een belangrijke rol in het onderwijs, en verdienen de middelen en begeleiding om hun werk goed te kunnen doen. Investeren in hun ontwikkeling verhoogt de onderwijskwaliteit en verlicht de werkdruk voor docenten. Wie kwaliteit verwacht in het onderwijs, moet ook investeren in de mensen die dat mogelijk maken.

DVS heeft een voorkeur voor de selectieprocedure boven het loterijsysteem. Hoewel zo'n procedure een erg harde eis kan zijn, is dit wel het meest eerlijk. Studenten die aantoonbare passie en competenties hebben voor de desbetreffende opleiding verdienen hiermee hun plek. Hierdoor wordt elke plaats op de opleiding door een welwillende student bezet.

In de kantine moet zo goed mogelijk eten komen voor de beste prijs. Of dit door een geprivatiseerde of ‘gedeprivatiseerde’ kantine verwezenlijkt wordt, maakt voor DVS niet uit.
Een geprivatiseerde kantine zou moeten leiden tot een systeem van eerlijke concurrentie, wat zou leiden tot de beste prijs. Om de eerlijke concurrentie te waarborgen moet er rekening worden gehouden met diversiteit aan aanbieders

De Vrije Student staat voor gelijke kansen en selectie op basis van kwaliteit, niet op identiteit. Studenten willen worden beoordeeld op hun kennis en kunde, niet vanwege achtergrond of geslacht. In de afgelopen jaren is het diversiteitsbeleid van de UvA steeds meer gaan leunen op ideologisch geïnspireerd identiteitsdenken, waarin de nadruk niet meer ligt op individuele kwaliteiten. Dit kan leiden tot polarisatie, ondermijnt wetenschappelijke principes zoals objectiviteit en falsifieerbaarheid, en zet druk op open debat. Diversiteit kan verrijkend zijn, maar moet voortkomen uit gelijke behandeling en academische kwaliteit, niet worden afgedwongen via quota of curriculumhervormingen zonder brede wetenschappelijke onderbouwing.
Dekoloniale perspectieven kunnen zeker waardevolle inzichten bieden binnen bepaalde vakgebieden, zoals antropologie of geschiedenis, maar zijn niet per definitie relevant of toepasbaar binnen alle studies.

De Vrije Student is voorstander van gratis Nederlandse taallessen voor internationale studenten en vindt dat de universiteit het leren van de taal actief moet stimuleren. Het beheersen van het Nederlands vergroot de kans op integratie en op de arbeidsmarkt. DVS moedigt internationale studenten dan ook aan om de taal te leren. Tegelijkertijd vinden wij dat studenten zelf moeten kunnen kiezen of zij hieraan deelnemen – verplichte taalcursussen passen niet bij een open en flexibel onderwijsaanbod.

De universiteit moet streven naar toegankelijke faciliteiten en ondersteunende diensten. Door zich te richten op fysieke toegankelijkheid en inclusief onderwijs, kan de UVA haar rol als voortrekker van gelijke kansen versterken.

De Vrije Student is geen voorstander van verplichte aanwezigheid bij werkcolleges, tenzij de onderwijsvorm dit écht vereist. Studenten moeten de vrijheid hebben om hun studie op hun eigen manier in te richten. Verplichte aanwezigheid past niet bij het vertrouwen dat we stellen in hun zelfstandigheid. Alleen wanneer actieve participatie essentieel is voor het leerproces – zoals bij practica of intensieve discussiegroepen kan aanwezigheid gerechtvaardigd zijn. In alle andere gevallen moet de focus liggen op leeruitkomsten, niet op aanwezigheid.

De Vrije Student (DVS) pleit voor een gerichte en evenwichtige instroom van internationale studenten. Zij zijn welkom en verrijken de universiteit, maar groei mag nooit ten koste gaan van huisvesting, toegankelijkheid of onderwijskwaliteit. Ook internationale studenten ervaren de ongemakken van deze tekorten, sommigen moeten zelfs hun studie staken, iets wat DVS zeer zorgelijk vindt. De universiteit moet daarom de ruimte krijgen om het aantal internationale studenten te beperken in opleidingen waar overbelasting dreigt, terwijl instroom juist gestimuleerd kan worden in sectoren waar tekorten zijn op de arbeidsmarkt. Groei moet aansluiten bij maatschappelijke behoeften, niet slechts bij internationale profilering.

De Vrije Student is van mening dat de kwaliteit van onderwijs altijd voorop moet staan. Opleidingen moeten daarom de autonomie hebben om zelf te bepalen in welke taal zij het beste onderwijs kunnen aanbieden. Wanneer een docent lesgeeft in een taal waarin hij of zij niet volledig vaardig is, gaat dit ten koste van de kwaliteit. Op de Faculteit Economie en Bedrijfskunde worden opleidingen bijvoorbeeld in zowel het Nederlands als het Engels aangeboden. Deze flexibiliteit stelt studenten in staat om onderwijs te volgen in de taal die het beste aansluit bij hun voorkeur en leerproces.

De Vrije Student is vóór een breder palet aan ideologische en intellectuele perspectieven binnen het curriculum. Een universiteit is geen plek voor vanzelfsprekendheden, maar voor debat, wrijving en het kritisch bevragen van ideeën, ook van die welke nu dominant zijn. Studenten verdienen onderwijs waarin zij verschillende stromingen binnen hun vakgebied leren kennen, zowel klassiek als modern, conservatief als progressief. Het ontbreken van bepaalde denkrichtingen en het marginaliseren van afwijkende meningen zorgt voor intellectuele verarming. Niet elk vak hoeft neutraal te zijn, maar het totaal moet wel evenwichtig zijn. Alleen zo worden studenten écht voorbereid op een wereld vol tegenstrijdige ideeën.

Het aanpakken van structureel overwerk en slechte arbeidsomstandigheden is belangrijk, maar vaste contracten zijn niet de enige oplossing. De Vrije Student vindt dat de UvA haar docenten eerlijke arbeidsvoorwaarden moet bieden, met oog voor werkdruk, loopbaanperspectief en onderwijskwaliteit. Vaste aanstellingen kunnen hieraan bijdragen, maar moeten zorgvuldig worden afgewogen tegen flexibiliteit, onderwijsvraag en financiële haalbaarheid. Gericht beleid op betere ondersteuning en duidelijke verwachtingen is minstens zo essentieel.

De Vrije Student is tegen open verkiezingen voor het universiteitsbestuur. Goed bestuur vraagt om professionaliteit, ervaring en brede expertise, niet om populariteit. Een open verkiezing brengt het risico op lage opkomst en versnippering met zich mee. In plaats daarvan pleiten wij voor een zorgvuldig benoemingsproces met betrokkenheid van studenten en medewerkers via een onafhankelijke selectiecommissie. Zo blijft het bestuur zowel representatief als capabel.

De Vrije Student vindt dat de UvA zich in principe moet houden aan de ethische beoordeling van haar onafhankelijke commissie bij samenwerkingen met externe partijen, ook als dat betekent dat banden moeten worden verbroken. Een zorgvuldige toetsing op mensenrechten, academische vrijheid en ethische risico’s is noodzakelijk om de integriteit van de universiteit te waarborgen. Tegelijkertijd moeten beslissingen over het verbreken van banden altijd goed onderbouwd, transparant en proportioneel zijn. Het oordeel van de commissie moet zwaar meewegen, maar mag niet leiden tot automatische uitsluiting zonder ruimte voor dialoog, nuance en herziening als omstandigheden verbeteren.

De Vrije Student is van mening dat de huidige voorzieningen op de universiteit, waaronder genderneutrale toiletten, over het algemeen toereikend zijn. Er moeten altijd voldoende basale voorzieningen zijn voor iedereen, maar dit betekent niet dat elk gebouw volledig moet worden omgebouwd. Het is belangrijk dat de universiteit blijft monitoren of de toegankelijkheid voor iedereen gewaarborgd is, zonder daarin door te schieten

DVS is van mening dat het belangrijk is om de vrijheid van studenten te bevorderen en vrije toegang tot onderwijs te waarborgen. Door alle colleges online beschikbaar te maken, krijgen studenten meer mogelijkheid en vrijheid om zelf te bepalen wanneer en waar ze studeren. Dit kan vooral handig zijn voor studenten met een baan en andere verplichtingen.
Bovendien kan online toegang tot colleges de toegang tot onderwijs vergroten voor studenten die geografisch beperkt zijn, bijvoorbeeld vanwege afstand of mobiliteitsproblemen. Het online aanbieden van lessen kan daarbij een oplossing zijn voor studenten die geen woonruimte in of rond Amsterdam kunnen vinden.

Academische vrijheid is voor DVS een kernwaarde. Onderzoekers, docenten en studenten moeten vrij zijn om gedachten te uiten, nieuwe ideeën te onderzoeken en controversiële standpunten te bespreken zonder angst voor censuur, bestraffing of repercussies. Academische vrijheid is namelijk essentieel voor wetenschappelijke vooruitgang, ook niet-kloppende gedachten moeten kunnen worden geuit, waardoor de onwaarheid ervan kan worden aangetoond en waarheidsvinding wordt bevorderd. Het bevordert intellectuele diversiteit en het stelt universiteiten in staat om een actieve rol te spelen in het bevorderen van maatschappelijke betrokkenheid en verandering.

Interdisciplinair onderwijs is waardevol en verdient aandacht, maar mag niet structureel worden bevoordeeld boven reguliere opleidingen. Het is belangrijk dat studenten leren denken over de grenzen van hun eigen vakgebied heen. Samenwerking tussen faculteiten kan hierbij bijdragen aan meer perspectief en innovatie. De Vrije Student steunt verdere ontwikkeling van interdisciplinair onderwijs, mits dit niet ten koste gaat van financiering en kwaliteit binnen bestaande, monodisciplinaire programma’s.

De Vrije Student vindt dat de kwaliteit van het hoger onderwijs niet de dupe mag worden van bezuinigingen, maar is terughoudend met symboolpolitiek. De universiteit moet opkomen voor haar belangen, maar dat moet zorgvuldig en inhoudelijk gebeuren. Krachtige stelling nemen is alleen zinvol als het gepaard gaat met concrete argumenten en dialoog met beleidsmakers. Tegelijkertijd moet de UvA zelf kritisch blijven op haar eigen uitgaven en middelen vooral inzetten voor goed onderwijs en onderzoek.

De Vrije Student is geen voorstander van het afschaffen van het bindend studieadvies (BSA), omdat het bijdraagt aan een goede studiecultuur en de kwaliteit van het onderwijs. Het helpt studenten om tijdig te beoordelen of een studie bij hen past en voorkomt onnodige studievertraging. Tegelijk pleiten we voor een zorgvuldige en persoonlijke toepassing van het BSA, met oog voor bijzondere omstandigheden.

Het recht op protest is fundamenteel en moet worden beschermd, ook binnen de universiteit. Tegelijkertijd eindigt dat recht waar andermans veiligheid en eigendommen in gevaar komen. Wanneer protesten uitmonden in vernieling, intimidatie of het blokkeren van onderwijs, moet de universiteit daadkrachtig optreden. In zulke gevallen is het inschakelen van de politie gerechtvaardigd. Protest mag, maar altijd binnen de grenzen van de wet.

Vreedzame bezettingen zijn geen legitiem protestmiddel binnen de universiteit. Ze verstoren onderwijs, blokkeren toegang tot gebouwen en zetten de rechten van andere studenten en medewerkers opzij. Er zijn genoeg manieren om je mening te uiten zonder het academisch proces stil te leggen. De universiteit moet ruimte bieden voor protest, maar nooit op een manier die het functioneren van de instelling ondermijnt

De Vrije Student ziet de numerus fixus als een noodzakelijk en eerlijk instrument om de kwaliteit van het onderwijs te waarborgen en ongerichte groei te beheersen. Wanneer opleidingen te groot worden, komt de persoonlijke begeleiding onder druk te staan, raken faciliteiten overbelast en vermindert de aansluiting op de arbeidsmarkt. Selectie via een numerus fixus biedt bovendien meer transparantie en voorspelbaarheid dan willekeurige loting, waarbij gemotiveerde studenten soms onterecht buiten de boot vallen. Door gericht te sturen op instroom, voorkomt de universiteit dat studenten de dupe worden van overvolle collegezalen en onderbezette werkgroepen.

DVS is van mening dat het betrekken van studenten bij langetermijnplannen voor studieruimtes en onderwijsfaciliteiten belangrijk is om ervoor te zorgen dat de universiteit voldoet aan de behoeften en verwachtingen van haar studenten, vooral gezien de verwachte toename variëteit in de studentenpopulatie.

De Vrije Student is tegen het automatisch verbreken van banden met Israëlische instellingen. Internationale samenwerking is essentieel voor academische vooruitgang en moet niet worden gestuurd door politieke druk of ideologische boycots. De UvA beschikt over een ethische commissie die elke samenwerking beoordeelt op mensenrechten en academische integriteit. Alleen bij duidelijke, ernstige ethische bezwaren kan samenwerking worden heroverwogen. Academische diplomatie werkt beter dan uitsluiting: juist door in gesprek te blijven en kennis te delen, kan de universiteit bijdragen aan verandering.

De Vrije Student vindt dat studenten- en ondernemingsraden geen veto moeten hebben over beleidsbeslissingen. Daarvoor is het universiteitsbestuur aangesteld, dat de verantwoordelijkheid draagt voor de lange termijn en het geheel van belangen. Raden moeten kritisch kunnen meedenken, adviseren en instemmen waar passend, maar niet besturen. Via goede medezeggenschap kunnen zij het bestuur controleren en in samenspraak tot betere besluiten komen.

De Vrije Student is fel tegen het standaard plantaardig maken van alle voedingsopties. We vinden dat studenten en medewerkers zélf moeten kunnen kiezen wat zij willen eten. Hoewel het stimuleren van plantaardige opties prima is, mag dit niet ten koste gaan van keuzevrijheid. Een gevarieerd aanbod, waarin voor iedereen iets te kiezen valt, past beter bij een open en diverse universiteit.